Projekt “Lantan” był programem opracowywania systemu broni, który miał obejmować różne typy broni o kalibrze 7 × 41 mm. Prace nad tym programem rozpoczęły się w czerwcu 1976 roku, a głównym wykonawcą był Zakład Metalowy “Łucznik” w Radomiu.

Modułowy system broni

System broni miał obejmować karabin szturmowy, karabin desantowy, karabin wyborowy, ręczny karabin maszynowy, pokładowy karabin maszynowy z zasilaniem taśmowym oraz ciężki karabin maszynowy. Karabin szturmowy Lantan został skonstruowany przez inżynierów Antoniego Szymańskiego i Ernesta Durasiewicza, a rysunki wykonawcze broni zostały ukończone w grudniu 1977 roku.

Nabój 7 x 41 mm

Przeprowadzone badania potwierdziły wysokie parametry naboju 7 x 41 mm oraz karabinu, ale koszty wprowadzenia nowej amunicji zostały uznane za zbyt wysokie. W związku z tym projekt “Lantan” został wstrzymany po zakończeniu prób karabinu. Projektowanie innych broni o kalibrze 7 x 41 mm również zostało wstrzymane na etapie rysunków konstrukcyjnych.

Budowa karabinu Lantan

Karabin Lantan był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną, zasilaną z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi. Miał mechanizm spustowy umożliwiający strzelanie ogniem pojedynczym i seriami oraz zabezpieczenie bezpiecznika. Wyposażony był w otwarte przyrządy celownicze z trytowymi źródłami światła do strzelań nocnych. Miał drewnianą stałą kolbę i łoże z tworzywa sztucznego, a lufa była zakończona tłumikiem płomieni.

Koniec programu Lantan

Niestety, mimo obiecujących parametrów broni, projekt “Lantan” nie został dalej rozwinięty ze względu na wysokie koszty związane z wprowadzeniem niestandardowej amunicji.